بصیرت مداحی

قالَ الصّادقُ علیه‌السلام: لِكُلّ شَيْئٍ ثَوابٌ اِلا الدَمْعَةٌ فينا.

امام صادق علیه‌السلام فرمود: هر چيزى پاداش و مزدى دارد، مگر اشكى كه براى ما ريخته شود (كه چيزى با آن برابرى نمی‌كند و مزد بى اندازه دارد.

قالَ الصّادقُ علیه‌السلام: مَنْ دَمِعَتْ عَيْنُهُ فينَا دَمْعَةً لِدَمٍ سُفِكَ لَنا اَوْ حَقٍّ لَنا نُقِصْناهُ اَوْ عِرْضٍ اُنْتُهِكَ لَنا اَوْلاَِحَدٍ مِنْ شيعَتِنا بَوَّاءهُ اللّهُ تَعالى بِها فِى الْجَنَّةِ حُقُباً.

امام صادقعلیه‌السلام فرمود: هر كس كه چشمش در راه ما گريان شود، بخاطر خونى كه از ما ريخته شده است، يا حقى كه از ما گرفته اند، يا آبرويى كه از ما يا يكى از شيعيان ما برده و هتك حرمت كرده اند، خداى متعال به همين سبب، او را در بهشت جاودان، براى ابد جاى مى دهد.

قال الصّادق علیه‌السلام: اَللّهم ... وَ ارْحَمْ تِلْكَ الاَعْيُنَ الَّتى جَرَتْ دُمُوعُها رَحْمَةً لَنا وَ ارْحَمْ تِلْكَ الْقُلُوبَ الَّتى جَزَعَتْ وَ احْتَرَقَتْ لَنا وَ ارْحَمِ الّصَرْخَةَ الّتى كانَتْ لَنا.    

امام صادق علیه‌السلام بر سجّاده خود نشسته و بر زائران و سوگواران اهل بيت، چنين دعا می‌كرد و می‌فرمود: خدايا... آن ديدگان را كه اشكهايش در راه ترحّم و عاطفه بر ما جارى شده و دلهايى را كه بخاطر ما نالان گشته و سوخته و آن فريادها و ناله هايى را كه در راه ما بوده است، مورد رحمت قرار بده .

قال الصّادق علیه‌السلام: رَحِمَ اللّهُ دَمْعَتَكَ، اَما اِنَّكَ مِنَ الَّذينَ يُعَدُّوَنَ مِنْ اَهْلِ الْجَزَعِ لَنا وَالَّذينَ يَفْرَحُونَ لِفَرَحِنا و يَحْزَنُونَ لِحُزْنِنا، اَما اِنّكَ سَتَرى عِنْدَ مَوْتِكَ حُضُورَ آبائى لَكَ... .

امام صادق علیه‌السلام، به (مسمع ) كه از سوگواران و گريه كنندگان بر عزاى حسينى بود، فرمود: خداى، اشك تو را مورد رحمت قرار دهد. آگاه باش، تو از آنانى كه از دلسوختگان ما به شمار می‌آيند، و از آنانى كه با شادى ما شاد می‌شوند و با اندوه ما غمگين می‌گردند. آگاه باش! تو هنگام مرگ، شاهد حضور پدرانم بر بالين خويش خواهى بود.

قال الصّادق علیه‌السلام لِلفُضَيل: تَجْلِسُونَ وَ تُحَدِّثُونَ؟ فَقالَ: نَعَمْ، قالَ: اِنَّ تِلْكَ الْمَجالِسَ اُحِبُّها فاءَحْيُوا اَمْرَنا، فَرَحِمَ اللّهُ مَنْ اَحْيى اَمْرَنا.  

امام صادق علیه‌السلام از (فُضيل ) پرسيد: آيا (دور هم ) می‌نشينيد و حديث و سخن می‌گوييد؟ گفت: آرى فرمود: اينگونه مجالس را دوست دارم، پس امرِ (امامت ) ما را زنده بداريد. خداى رحمت كند كسى را كه امر و راه ما را احيا كند.

قال الصّادق علیه‌السلام: تَزاوَرُوا وَ تَلاقُوا وَ تَذاكَرُوا و اَحْيُوا اَمْرَنا.

امام صادق علیه‌السلام فرمود: به زيارت و ديدار يكديگر برويد، با هم به سخن و مذاكره بنشينيد و امر ما را (كنايه از حكومت و رهبرى ) زنده كنيد.

قالَ الصّادقُ علیه‌السلام: مَنْ ذُكِرْنا عِنْدَهُ فَفاضَتْ عَيْناهُ حَرَّمَ اللّهُ وَجْهَهُ عَلَى النّارِ.

 امام صادق علیه‌السلام فرمود: نزد هر كس كه از ما (و مظلوميت ما) ياد شود و چشمانش پر از اشك گردد، خداوند چهره اش را بر آتش دوزخ حرام می‌كند.

قالَ الصّادقُ علیه‌السلام: لَمّا ماتَ اِبراهيمُ بْنُ رَسُولِاللّهِ صلّى اللّه عليه و آله حَمَلَتْ عَيْنُ رَسُولِاللّهِ بِالدُّمُوعِ ثُمَّقالَ النّبىُّصلّى اللّه عليه و آله : تَدْمَعُ الْعَيْنُ وَ يَحْزَنُ الْقَلْبُ وَ لا نَقُولُ ما يُسْخِطُ الرَّبَّ وَ اِنّا بِكَ يا اِبراهيمُ لَمَحْزُونُونَ.

امام صادق علیه‌السلام فرمود: چون ابراهيم ( پسر رسول خدا) از دنيا رفت، چشم پيامبر پر از اشك شد. سپس پيامبر فرمود: چشم، اشكبار می‌شود و دل غمگين می‌گردد، ولى چيزى نمى گوييم كه خدا را به خشم آورد، و ما در سوگ تو - اى ابراهيم - اندوهناكيم .

قالَ الصّادقُ علیه‌السلام: بَكى عَلىُّ بْنُ الحُسَينِ عليه السّلام عِشْرينَ سَنَةً وَ ما وُضِعَ بَيْنَ يَدَيْهِ طَعامٌ اِلاّبَكى .

امام صادق علیه‌السلام فرمود: امام زين العابدين علیه‌السلام بيست ساله (به ياد عاشورا) گريست و هرگز طعامى پيش روى او نمی‌گذاشتند مگر اينكه گريه می‌كرد.

قال الصادق علیه‌السلام: اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى جَعَلَ فىِ النّاسِ مَنْ يَفِدُ اِلَيْنا وَ يَمْدَحُنا وَ يَرْثى لَنا.
خدا را سپاس كه در ميان مردم، كسانى را قرار داد كه به سوى ما می‌آيند و بر ما وارد می‌شوند و ما را مدح و مرثيه می‌گويند.

قال الصادق علیه‌السلام: مَنْ قالَ فينا بَيْتَ شِعْرٍ بَنَى اللّهُ لَهُ بَيْتاً فىِ الْجَنَّةِ.
امام صادق علیه‌السلام می‌فرمایند: هر كس در راه ما و براى ما يك بيت شعر بسرايد، خداوند براى او خانه اى در بهشت، بنا می‌كند.

قال الصادق علیه‌السلام: ما مِنْ اَحَدٍ قالَ فى الحُسَينِ شِعْراً فَبَكى وَ اَبكْى بِهِ اِلاّ اَوْجَبَ اللّهُ لَهُ الْجَنّةً وَ غَفَرَ لَهُ.

امام صادق علیه‌السلامبه جعفربن عفان فرمود: هيچ كس نيست كه درباره حسين علیه‌السلام شعرى بسرايد و بگريد و با آن بگرياند مگر آن كه خداوند، بهشت را بر او واجب می‌كند و او را می‌آمرزد.

عَن اَبى هارونَ المكفوفِ قال : دَخَلْتُ عَلى ابى عَبْدِاللّه علیه‌السلام فَقالَ لى : اَنْشِدْنى ، فَاءَنْشَدْتُهُ فَقالَ: لا، كَما تُنْشِدوُنَ وَ كَما تَرْثيهِ عِنْدَ قَبْرِه ...

ابو هارون مكفوف می‌گويد: خدمت حضرت صادق علیه‌السلام رسيدم . امام به من فرمود: (برايم شعر بخوان ). پس برايش اشعارى خواندم . فرمود: اينطور نه، همان طور كه (براى خودتان ) شعرخوانى می‌كنيد و همانگونه كه نزد قبر حضرت سيدالشهدا مرثيه می‌خوانى

 قالَ لى اَبى : يا جَعْفَرُ!  اَوْقِفْ لى مِنْ مالى كَذا وكذا النّوادِبَ تَنْدُبُنى عَشْرَ سِنينَ بِمنى اَيّامَ مِنى .

پدرم امام باقر علیه‌السلام به من فرمود: اى جعفر! از مال خودم فلان مقدار وقف نوحه خوانان كن كه به مدّت ده سال در (منا) در ايام حجّ، بر من نوحه خوانى و سوگوارى كنند.

قال الصادق علیه‌السلام:ن يحَ عَلَى الْحُسَينِ بْنِ عَلي سَنَةً فى كُلِّ يَوْمٍ وَ لَيْلَةٍ وَ ثلاثَ سِنينَ مِنَ الْيَوْمِ الَّذى اُصيبَ فيهِ.

امام جعفرصادق علیه‌السلام:  يك سال تمام، هر شب و روز بر حسين بن على علیه‌السلام نوحه خوانى شد و سه سال، در روز شهادتش سوگوارى برپا گشت